والدین عزیز،آیا تا به حال به چهره کودکان اوتیسم دقت کرده‌اید؟ شاید برای شما هم این سؤال پیش آمده باشد که آیا علائم ظاهری اوتیسم در کودکان قابل تشخیص است؟ تحقیقات علمی اخیر به این پرسش پاسخ داده‌اند.

در این نوشته به این سوال پاسخ می دهم اما چرا تصمیم به نوشتن این مقاله گرفتم؟ چون این چند روز در کلینیک باران مادرانی زیادی از من پرسیدند که آیا چهره فرزندمان ما مثل بچه هایی است که اتیسم دارد؟ پس تصمیم گرفتم که این مقاله را براساس آخرین تحقیقات برای شما بنویسم. امیدوارم که برایتان مفید باشد.

دانشمندان با مطالعات گسترده روی چهره کودک اوتیسم به نتایج جالبی دست یافته‌اند. آنها تأیید می‌کنند که برخی تفاوت‌های ظریف در ساختار صورت این کودکان وجود دارد. اما نکته مهمی که باید بدانید این است که این تفاوت‌ها بسیار ظریف هستند و با چشم غیرمتخصص قابل تشخیص نیستند.

نشانه‌های اوتیسم در صورت کودک به قدری دقیق و جزئی هستند که حتی متخصصان برای تشخیص آنها از تکنولوژی‌های پیشرفته و نرم‌افزارهای خاص استفاده می‌کنند. نکته مهم‌تر اینکه این ویژگی‌های ظاهری در همه کودکان مبتلا به اوتیسم دیده نمی‌شود و نمی‌توان صرفاً با مشاهده چهره، تشخیص قطعی داد.

در این مقاله قصد داریم به طور دقیق و علمی، تمام ویژگی‌های ظاهری که محققان در چهره کودکان مبتلا به اوتیسم شناسایی کرده‌اند را بررسی کنیم. همچنین خواهیم دید که این یافته‌ها چگونه می‌توانند به تشخیص زودهنگام و مداخله به‌موقع کمک کنند.

با ما همراه باشید تا با نگاهی علمی و دقیق، این موضوع مهم را بررسی کنیم.

فهرست مطالب

آیا می‌توان از روی چهره کودک، اوتیسم را تشخیص داد؟

تشخیص اوتیسم از روی چهره کودک، موضوعی است که تحقیقات زیادی روی آن انجام شده است. براساس مطالعات معتبر در مجله Nature و Scientific Reports، برخی تفاوت‌های ظریف در ساختار صورت کودکان مبتلا به اوتیسم وجود دارد. اما این تفاوت‌ها مانند تشخیص سندرم داون نیست که بتوان با نگاه کردن به چهره کودک، به راحتی آن را تشخیص داد.

برای درک بهتر، تصور کنید می‌خواهید تفاوت بین دو قطره آب را تشخیص دهید. با چشم غیرمسلح این کار تقریباً غیرممکن است و نیاز به میکروسکوپ دارید. تفاوت‌های چهره در کودکان اوتیسم نیز چنین است. این تفاوت‌ها آنقدر ظریف هستند که حتی متخصصان برای تشخیص آنها از دستگاه‌های پیشرفته و نرم‌افزارهای هوش مصنوعی استفاده می‌کنند.

نکته بسیار مهم این است که نمی‌توان صرفاً با مشاهده چهره کودک، اوتیسم را تشخیص داد. تشخیص اوتیسم نیازمند ارزیابی‌های جامع رفتاری، ارتباطی و رشدی توسط تیمی از متخصصان است. درست مثل اینکه برای تشخیص یک بیماری قلبی، تنها به ظاهر فرد نگاه نمی‌کنیم و نیاز به آزمایش‌ها و معاینات مختلف داریم.

پس تا امروز جواب این سوال این هست که خیر ، اگر چه در ادامه خواهیم خواند که نتایج تحقیقات به مرور به سمتی می رود که می تواند به ما برای تشخیص اتیسم براساس چهره کمک کند.

ویژگی و نشانه چهره کودک اوتیسم چیست؟

براساس مطالعات انجام شده در دانشگاه‌های معتبر جهان، برخی ویژگی‌های خاص در ساختار صورت این کودکان مشاهده شده که می‌تواند به عنوان نشانه‌های احتمالی در نظر گرفته شود. این تفاوت‌ها که در مجله Nature به آنها اشاره شده، شامل تغییرات جزئی در اندازه و شکل اجزای صورت است. در ۵ مورد از این ويژگی ها که در چهره کودک اوتیسم مشاهده است را با هم می بینیم:

اولین نکته‌ای که محققان متوجه شده‌اند این است که قسمت بالای صورت در این عزیزان کمی پهن‌تر از حد معمول است.

نکته دیگری که به چشم می‌آید، چشم‌های این فرشته‌های کوچک است که معمولاً کمی درشت‌تر و گشادتر است.

همچنین، فاصله میان چشم‌ها تا بالای دهان (که شامل گونه‌ها و بینی می‌شود) در این کودکان دوست‌داشتنی، معمولاً کمی کوتاه‌تر است.

مورد دیگری که پژوهشگران مشاهده کرده‌اند، این است که دهان این عزیزان معمولاً کمی بازتر و گشادتر است.

و در آخر، آن خط یا شیار کوچکی که زیر بینی و بالای لب قرار دارد (که به آن فیلتروم می‌گویند) در این کودکان عزیز معمولاً کمی بزرگ‌تر است.

مقالات معتبر خارجی در خصوص ظاهر کودکان اتیسم چه گفتند؟

در ادامه به بررسی مقالات معتبر بین المللی پرداخته ام و خلاصه ای از یافته های این مقالات در خصوص ظاهر کودکان اوتیسم را با ذکر منبع و لینک نوشته ام. خواندن آنها شاید برای شما مفید باشد:

مقاله اول :

Identification of Autism in Children Using Static Facial Features and Deep Neural Networks
بر اساس مقاله‌ای که به تحلیل ویژگی‌های چهره کودکان دارای اوتیسم پرداخته است، برخی از نشانه‌های قابل‌اتکایی که برای شناخت اوتیسم مورد بررسی قرار گرفته‌اند، عبارتند از:

ویژگی‌های فیزیکی صورت:

صورت پهن‌تر در ناحیه بالای صورت.
چشم‌های بزرگ‌تر و گشادتر.
فاصله کمتر میان چشم‌ها تا دهان.
دهان بازتر و گشادتر.
ویژگی‌های خاص فیلتروم (شیار زیر بینی) که معمولاً بزرگتر است.

استفاده از فناوری‌های پیشرفته:

استفاده از مدل‌های شبکه عصبی پیچشی (CNN) برای استخراج ویژگی‌ها و مدل‌های عصبی عمیق (DNN) برای طبقه‌بندی کودکان به عنوان اوتیسمی و غیر اوتیسمی.

این نشانه‌ها به همراه تکنیک‌های تحلیل تصویر می‌توانند به شناسایی زودهنگام و دقیق‌تر اوتیسم کمک کنند. این دستاورد‌ها در راستای تلاش برای یافتن نشانه‌های نوروژنتیکی و رفتاری قابل‌اتکا برای تشخیص زودهنگام اوتیسم، اهمیت زیادی دارند.

لینک این مقاله در سایت nih

مقاله دوم :

Facial Features & Physical Characteristics Of Autism
مقاله‌ای که در وب‌سایت Apex ABA Therapy منتشر شده، به بررسی ویژگی‌های چهره و خصوصیات فیزیکی مرتبط با اختلال طیف اوتیسم (ASD) پرداخته است. در ادامه، به نکات اصلی این مقاله اشاره می‌شود:

ویژگی‌های چهره کودکان اوتیسم

محققان برخی از ویژگی‌های چهره کودکان اوتیسم را که ممکن است با اوتیسم مرتبط باشند، معرفی کرده‌اند، از جمله:

پیشانی بزرگ
چشم‌های برجسته یا با فاصله زیاد
لب بالایی نازک
بینی عریض
شیار (فیلتروم) کوتاه بین بینی و لب بالایی

با این حال، تأکید شده که وجود این ویژگی‌ها به تنهایی، قابل اعتماد نیست و نمی‌توان بر اساس آن‌ها اوتیسم را تشخیص داد.

ویژگی‌های فیزیکی

علاوه بر ویژگی‌های چهره، بعضی از خصوصیات فیزیکی دیگری نیز به اوتیسم مرتبط هستند:

حالت راه رفتن یا وضعیت بدنی غیرمعمول
حرکات تیک یا حرکات تکراری
مشکلات پردازش حسی، مانند حساسیت زیاد به صدا یا لمس
ابرازهای چهره یا حرکات غیرعادی

دلایل وجود این ویژگی‌ها

مقاله به این نکته اشاره دارد که برخی از این ویژگی‌ها ممکن است به تفاوت‌های عصبی زیرین در افراد دارای اوتیسم مرتبط باشند. مثلاً، پیشانی بزرگ ممکن است به حجم بزرگ‌تر مغز در برخی افراد با اوتیسم مربوط باشد. این تفاوت‌ها ممکن است توسعه نواحی خاصی از مغز که مسئول ارتباطات اجتماعی و رفتار هستند را تحت تأثیر قرار دهد.

نتیجه‌گیری

در نهایت، مقاله تأکید می‌کند که علیرغم وجود برخی ویژگی‌ها که ممکن است با اوتیسم مرتبط باشند، هیچ ویژگی فیزیکی خاصی نمی‌تواند به تنهایی اوتیسم را تشخیص دهد. درک تفاوت‌های عصبی می‌تواند به ما کمک کند تا بهتر این اختلال را بفهمیم و درمان‌های مؤثرتری توسعه دهیم.

لینک این مقاله در سایت apexaba:

چطور براساس ظاهر کودک اوتیسم تشخیص صورت می گیرد؟

محققان در سال‌های اخیر با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته پردازش تصویر و هوش مصنوعی، مطالعات گسترده‌ای روی ویژگی‌های چهره کودکان مبتلا به اوتیسم انجام داده‌اند. این مطالعات نشان می‌دهد که برخی تفاوت‌های ظریف در ساختار چهره، مانند فاصله بین چشم‌ها، شکل پیشانی، و حالت‌های خاص صورت می‌تواند نشانه‌هایی از اوتیسم باشد. دانشمندان دانشگاه هاروارد و دوک در مطالعات خود دریافته‌اند که حدود ۸۰ نقطه کلیدی در چهره می‌تواند در تشخیص اولیه اوتیسم کمک‌کننده باشد.

برای تشخیص این ویژگی‌ها، از سیستم‌های پیشرفته تصویربرداری سه‌بعدی و نرم‌افزارهای تخصصی استفاده می‌شود. دوربین‌های مخصوص با قابلیت ثبت تصاویر سه‌بعدی از چهره، همراه با نرم‌افزارهای هوش مصنوعی که الگوهای خاص را شناسایی می‌کنند، ابزارهای اصلی این روش تشخیصی هستند. همچنین از دستگاه‌های ردیابی چشم برای بررسی الگوهای نگاه کردن و تعامل چشمی استفاده می‌شود.

آیا به تشخیص براساس چهره کودکان اوتیسم می توان اتکا کرد ؟

باید توجه داشت که این روش‌های تشخیصی هنوز در مراحل تحقیقاتی هستند و نمی‌توان به تنهایی به آنها اتکا کرد. دقت این روش‌ها در بهترین حالت حدود ۸۸ درصد گزارش شده است، اما این نتایج باید همراه با ارزیابی‌های رفتاری، مشاهدات بالینی و تست‌های استاندارد تشخیصی مورد استفاده قرار گیرند. همچنین، این روش‌ها ممکن است در فرهنگ‌ها و نژادهای مختلف نتایج متفاوتی داشته باشند.

در آینده چقدر می توان به این روش تشخیصی امیدوار بود؟

روش بررسی ظاهر کودکان اوتیسم در آینده می‌تواند برای تشخیص مفید باشد، اما نمی‌توان به تنهایی از آن استفاده کرد. با پیشرفت تکنولوژی و هوش مصنوعی، انتظار می‌رود این روش‌ها به عنوان ابزاری کمکی در کنار دیگر روش‌های تشخیص به پزشکان کمک کنند تا بتوانند اوتیسم را زودتر و دقیق‌تر شناسایی کنند. با این وجود، کارشناسان می‌گویند که تشخیص اوتیسم باید همچنان یک فرآیند کامل و چندگانه باشد که شامل بررسی‌های رفتاری، روان‌شناختی و پزشکی است.

در حال حاضر تشخیص اوتیسم چگونه است ؟

والدین باید زمانی که متوجه تأخیر یا مشکلاتی در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی فرزندشان شدند، مثل زمانی که کودک در صحبت کردن، واکنش به نام خود یا بازی کردن با دیگران مشکل دارد، به متخصص مراجعه کنند.

همچنین اگر کودک رفتارهای تکراری یا عادت‌های غیرعادی دارد، مثل تکان دادن مداوم دست‌ها یا تمرکز شدید روی اشیای خاص، این می‌تواند نشانه‌ای باشد که لازم است برای غربالگری اوتیسم به یک متخصص مراجعه کنند. بهتر است هرچه زودتر اقدام کنند تا در صورت نیاز، کودک تحت ارزیابی و درمان مناسب قرار بگیرد.

مراحل تشخیص اوتیسم به ترتیب زیر است:

گام اول – غربالگری اولیه:

پزشک اطفال در معاینات دوره‌ای رشد کودک را بررسی می‌کند
در سنین ۱۸ و ۲۴ ماهگی، غربالگری خاص اوتیسم انجام می‌شود
پرسشنامه M-CHAT (چک‌لیست اصلاح شده اوتیسم در نوپایان) توسط والدین تکمیل می‌شود

گام دوم – ارجاع به متخصصین:
در صورت مشاهده علائم مشکوک، کودک به تیم تخصصی ارجاع داده می‌شود که شامل:

روانپزشک کودک و نوجوان
روانشناس کودک
متخصص گفتاردرمانی
متخصص کاردرمانی

گام سوم – ارزیابی‌های تخصصی:

مصاحبه دقیق با والدین درباره تاریخچه رشد کودک
آزمون ADOS (برنامه مشاهده تشخیصی اوتیسم)
آزمون ADI-R (مصاحبه تشخیصی اوتیسم-نسخه تجدید نظر شده)
ارزیابی مهارت‌های شناختی و هوش
بررسی مهارت‌های گفتاری و زبانی
ارزیابی مهارت‌های حرکتی

گام چهارم – آزمایشات پزشکی (در صورت نیاز):

آزمایشات ژنتیک
بررسی شنوایی‌سنجی
معاینات نورولوژیک
آزمایشات متابولیک

گام پنجم – جمع‌بندی و تشخیص نهایی:

بررسی تمام نتایج توسط تیم تخصصی
تعیین شدت اختلال در طیف اوتیسم
ارائه گزارش جامع به والدین

گام ششم – تدوین برنامه درمانی:

طراحی برنامه مداخله زودهنگام
تعیین اهداف درمانی کوتاه‌مدت و بلندمدت
مشخص کردن نوع خدمات مورد نیاز

نکات مهم:

این فرآیند معمولاً چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد
تشخیص زودهنگام بسیار مهم است
هزینه برخی از این آزمون‌ها ممکن است تحت پوشش بیمه نباشد
در برخی موارد ممکن است نیاز به تکرار ارزیابی‌ها در سنین بالاتر باشد
تشخیص نهایی باید توسط متخصص دارای مجوز و با تجربه در زمینه اوتیسم انجام شود.

در تمام این مراحل که تا امروز برای تشخیص اوتیسم کودک ذکر کرده ایم ملاک ظاهر کودکان اوتیسم یا نشانه چهره بعنوان شاخص در نظر گرفته نشده است.

مهم ترین نشانه های تشخیصی برای اوتیسم چه هستند ؟

والدین عزیز قبل از انکه در خصوص نشانه های مهم اتیسم بنویسم لازم است بگویم که نگرانی شما درباره رشد و سلامت فرزندتان کاملاً طبیعی است. با این حال:

اگر در فرزند خود نشانه‌هایی مانند کم‌توجهی به اسمش، عدم تماس چشمی، یا تأخیر در گفتار می‌بینید، مهم است بدانید که وجود یک یا دو نشانه به تنهایی به معنای اوتیسم نیست. گاهی کودکان در مسیر رشد طبیعی خود هم ممکن است موقتاً برخی از این رفتارها را نشان دهند.

برای تشخیص اوتیسم، باید چند نشانه مختلف را برای مدت طولانی (حداقل چند ماه) در کودک مشاهده کنیم. این نشانه‌ها باید در موقعیت‌های مختلف (مثل خانه، مهد کودک، پارک) و به طور مداوم وجود داشته باشند.

در ادامه نشانه های اصلی اوتیسم را به شما معرفی می کنم :

نشانه‌های تشخیصی اوتیسم را می‌توان به چند دسته اصلی تقسیم کرد:

۱️⃣ مشکلات در تعاملات اجتماعی:

مشکل در تعامل اجتماعی یعنی فرزند شما ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران به روش معمول مشکل داشته باشد. برای مثال ممکن است ترجیح دهد تنها بازی کند و کمتر تمایل به شریک شدن اسباب‌بازی‌هایش با دیگران داشته باشد، یا در بازی‌های تخیلی و نقش‌بازی که معمولاً کودکان از آن لذت می‌برند، مشارکت نکند.

برخی از نشانه ها عبارتند از :

عدم تماس چشمی مناسب یا محدود
عدم پاسخ به نام خود
ترجیح بازی انفرادی
مشکل در درک احساسات دیگران
عدم تمایل به در آغوش گرفته شدن
ناتوانی در به اشتراک گذاری علایق با دیگران

۲️⃣ مشکلات ارتباطی و گفتاری:

وقتی می‌گوییم مشکلات در ارتباطی و گفتاری، منظور این است که کودک ممکن است در بیان احساسات، نیازها یا افکار خود با دیگران دچار مشکل شود. این می‌تواند شامل سختی در صحبت کردن، فهمیدن صحبت‌های دیگران یا حتی برقراری ارتباط غیرکلامی مثل حرکات صورت یا زبان بدن باشد. به عبارت ساده‌تر، کودک ممکن است نتواند به خوبی با دیگران صحبت کند یا منظورش را برساند که این می‌تواند باعث دشواری در تعامل با دوستان، خانواده و محیط اطرافش شود.

برخی از نشانه ها عبارتند از :

تأخیر یا عدم رشد زبان گفتاری
اکولالی (تکرار کلمات یا عبارات)
استفاده نامتعارف از زبان
عدم درک شوخی یا کنایه
مشکل در شروع یا ادامه مکالمه
نداشتن بازی‌های نمادین یا تخیلی

نوشته پیشنهادی : ۱۵ روش برای آموزش حرف زدن به کودک

۳️⃣ رفتارهای تکراری و محدود:

رفتارهای تکراری و محدود به معنای حرکات یا عادت‌هایی است که فرزند شما مرتباً تکرار می‌کند و به آن‌ها علاقه خاصی نشان می‌دهد. برای مثال، ممکن است مدام اسباب‌بازی‌ها را در یک ردیف بچیند، ساعت‌ها به چرخاندن چرخ ماشین مشغول باشد، فقط یک نوع غذا یا لباس خاص را بپذیرد، یا حرکات تکراری مثل تکان دادن دست‌ها، چرخیدن دور خودش یا پریدن‌های مکرر انجام دهد. همچنین ممکن است به تغییر در برنامه روزانه یا جابجایی وسایلش حساسیت زیادی نشان دهد و در برابر این تغییرات مقاومت کند یا ناراحت شود.

حرکات تکراری بدن (دست زدن، تکان دادن)
چیدن اشیاء در خط مستقیم
وابستگی شدید به روتین‌های خاص
علاقه شدید و محدود به موضوعات خاص
حساسیت غیرعادی به صدا، نور، لمس یا بو

اگر چه موضوع این مقاله ظاهر کودکان اوتیسم بوده اما این مهم است که بدانیم تا امروز ملاک تشخیص اتیسم ویژگیهای چهره یا صورت نیست بلکه نشانه ها رفتار های پایدار کودک است.

۴️⃣ نشانه‌های حسی:

وقتی می‌گوییم “نشانه‌های حسی”، منظور این است که کودک ممکن است به شیوه‌ای متفاوت از دیگران به محرک‌های حسی مثل صداها، نورها، لمس‌ها یا بوها واکنش نشان دهد. این نشانه‌ها می‌توانند شامل حساسیت بیش از حد یا کمبود حساسیت به این محرک‌ها باشند.

برای مثال، یک کودک ممکن است از صداهای بلند یا نورهای روشن ناراحت شود و حتی ممکن است از لمس یا بوسیدن توسط دیگران اجتناب کند. یا ممکن است برعکس، نسبت به درد یا گرما کم‌حساس‌تر از دیگران باشد و آن را احساس نکند. این ویژگی‌ها می‌توانند به مشکلات در تعاملات اجتماعی و محیطی کودک منجر شوند، زیرا ممکن است درک درستی از موقعیت‌ها یا شرایط مختلف نداشته باشد.

واکنش بیش از حد یا کمتر از حد به محرک‌های حسی
عدم تحمل صداهای خاص
حساسیت به بافت‌های خاص لباس یا غذا
تمایل به لمس یا بو کردن مکرر اشیاء
بی‌توجهی به درد یا دما

۵️⃣ الگوهای رفتاری خاص:

الگوهای رفتاری خاص به مجموعه‌ای از رفتارها و عادت‌های منحصر به فرد اشاره دارد که در کودکان مبتلا به اوتیسم دیده می‌شود. برای مثال، فرزند شما ممکن است حساسیت شدیدی به صداها، بافت‌های خاص (مثل برچسب لباس یا جوراب)، بوها یا نورها نشان دهد. گاهی ممکن است به درد یا سرما و گرما واکنش کمتر یا بیشتر از حد معمول نشان دهد. برخی کودکان ممکن است روی موضوعات خاصی مثل قطار، دایناسورها یا اعداد تمرکز شدید داشته باشند و ساعت‌ها درباره آن صحبت کنند، یا اصرار داشته باشند که کارهای روزمره دقیقاً به یک روش خاص و با نظم همیشگی انجام شود.

مقاومت در برابر تغییر
تمرکز شدید روی جزئیات
عدم درک خطر
مشکل در تقلید رفتارهای دیگران
رفتارهای خود‌آسیب‌رسان

ما در این نوشته سعی کردیم در خصوص ویژگی های چهره کودکان اوتیسم صحبت کنیم اما به نظر ملاک تشخیصی ما باید مهارت و رفتارهای کودک باشد.

اوتیسم چیست ؟

اوتیسم یک تفاوت در رشد مغز است که باعث می‌شود کودک دنیا را متفاوت‌تر از دیگران ببیند و درک کند. درست مثل اینکه هر کدام از ما عینکی با رنگ متفاوت به چشم داشته باشیم و دنیا را با رنگ‌های مختلف ببینیم.

سه نشانه اصلی اوتیسم:

ارتباط متفاوت: برای این کودکان صحبت کردن و برقراری ارتباط چشمی با دیگران کمی سخت‌تر است
رفتارهای تکراری: علاقه شدید به تکرار برخی حرکات یا بازی‌ها دارند
حساسیت‌های ویژه: نسبت به برخی صداها، نورها یا لمس‌ها واکنش بیشتری نشان می‌دهند

گاهی ممکن است کودک شما برخی از این نشانه‌ها را نشان دهد، اما این به معنای قطعی اوتیسم نیست. بعضی کودکان در دوره‌های خاصی از رشد، رفتارهای مشابه نشان می‌دهند که با گذر زمان برطرف می‌شود. تشخیص اوتیسم باید توسط متخصصان با تجربه و طی یک فرآیند دقیق انجام شود.

چالش اصلی کودکان اوتیسم این است که دنیا برای آنها گاهی خیلی پر سر و صدا، شلوغ و گیج‌کننده می‌شود. مثل این است که همه چیز برایشان بلندتر، روشن‌تر و قوی‌تر است. به همین دلیل گاهی نیاز دارند به جای آرام‌تری بروند یا کاری را که دوست دارند تکرار کنند تا آرامش پیدا کنند.

کودکان دارای اوتیسم در برقراری ارتباط با دنیای اطراف چالش‌های متفاوتی دارند. برخی در صحبت کردن تأخیر دارند یا اصلاً صحبت نمی‌کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است خیلی خوب و روان حرف بزنند. با این حال، حتی کودکانی که مهارت کلامی خوبی دارند، معمولاً در درک منظور دیگران یا استفاده مناسب از زبان در موقعیت‌های اجتماعی مشکل دارند.

یکی از چالش‌های بزرگ این کودکان، درک و تفسیر ارتباطات غیرکلامی است. آنها معمولاً در فهمیدن شوخی‌ها، کنایه‌ها و حالت‌های چهره دیگران مشکل دارند. برقراری تماس چشمی برایشان دشوار است و اغلب نمی‌دانند چطور یک گفتگو را شروع کنند یا آن را به شکل طبیعی ادامه دهند. همچنین در بازی‌های تخیلی و نقش‌بازی کردن مشکل دارند و معمولاً ترجیح می‌دهند به تنهایی بازی کنند.

مسئله مهم دیگر، چالش در درک و ابراز احساسات است. این کودکان در درک احساسات دیگران و همدلی کردن با آنها مشکل دارند. البته این به این معنی نیست که آنها نمی‌خواهند با دیگران همدلی کنند، بلکه درک و تفسیر نشانه‌های اجتماعی و عاطفی برایشان بسیار دشوار است. آنها ممکن است نتوانند احساسات خود را به درستی بیان کنند یا واکنش مناسبی به احساسات دیگران نشان دهند.

فواید تشخیص اوتیسم براساس علائم ظاهری چیست ؟

یکی از بزرگ‌ترین مزایای این روش، این است که پزشک تنها با مشاهده چند ثانیه‌ای از تصویر صورت کودک می‌تواند به سرعت تشخیص دهد که آیا کودک به اختلال اوتیسم مبتلا است یا خیر.

اگر این مدل به صورت یک اپلیکیشن موبایل در دسترس والدین قرار گیرد، آنها قادر خواهند بود غربالگری اولیه را به صورت خودکار و بدون نیاز به مراجعه به پزشک انجام دهند. این فرآیند به والدین کمک می‌کند تا برای ارجاع به متخصصین یا انجام آزمایش‌های دقیق‌تر، آمادگی لازم را داشته باشند.

معایب آن چیست ؟

تشخیص اوتیسم از طریق چهره کودکان اوتیسم می‌تواند مزایای خاص خود را داشته باشد، اما معایبی نیز به همراه دارد که نمی‌توان نادیده گرفت، از جمله احتمال بالای نتایج مثبت و منفی کاذب.

این روش، در صورت استفاده به تنهایی، می‌تواند منجر به تشخیص نادرست گردد و این تشخیص‌های نادرست، یا در قالب تشخیص‌های مثبت کاذب که به دنبال آن اقدامات پزشکی غیر ضروری انجام می‌شود، یا در قالب منفی‌های کاذب که باعث می‌شود برخی کودکان از تشخیص صحیح و درمان به موقع باز بمانند، ظهور می‌کند.

از این رو، بسیار مهم است که تاکید شود این روش به‌تنهایی قادر به تشخیص قطعی اوتیسم نخواهد بود. نتایج حاصل از آن باید حتماً با استفاده از تکنیک‌های دیگر به‌طور دقیق ارزیابی و مقایسه شوند تا از دقت تشخیص اطمینان حاصل گردد.

در مقایسه با روش‌های غربالگری فعلی که والدین از آن‌ها برای شناسایی علائم اولیه اوتیسم استفاده می‌کنند، این روش پیشنهادی مزایای خاصی دارد: فرآیند آن ساده، سریع و با دقت بالاست. با این حال، برای تایید علمی و بالینی این روش، نیاز به انجام آزمایشات و ارزیابی‌های جامع‌تری با استفاده از مجموعه داده‌های گسترده‌تر و متنوع‌تری است تا بتوان به نتایج معتبر و قابل اعتماد دست یافت.

نمونه ای از چهره کودکانی که تشخیص اوتیسم گرفتند :

سخنی با والدینی که نگران هستند :

والدین عزیز، طبیعی است که نگران تأخیر کلامی یا رفتارهای خاص فرزندتان باشید. دغدغه شما قابل درک است و به همین خاطر باید به نکته مهمی اشاره کنم.

تشخیص اوتیسم در سن کمتر از سه سال ممکن است دشوار و ناپایدار باشد. اگر منتظر تشخیص نهایی بمانید و سپس اقدام به درمان کنید، ممکن است زمان طلایی یادگیری و بهبود مهارت‌های ارتباطی فرزندتان را از دست بدهید.

پیشنهاد ما این است که به محض مشاهده علائم، به یک متخصص گفتاردرمانگر مراجعه کنید تا بر اساس نیازهای فرزندتان به او کمک کند.

بعضی از کودکان ممکن است نشانه‌هایی از اوتیسم را نشان دهند، اما این علائم می‌توانند ناشی از عدم محرک‌های کافی در محیطشان باشد. با دریافت آموزش‌های لازم، این علائم می‌توانند کاهش یابند.

به عنوان مثال، النا دختر سه ساله‌ای بود که وقتی برای اولین بار به کلینیک گفتار درمانی باران آمد، خیلی بی‌قراری می‌کرد و به گفتاردرمانگر توجهی نشان نمی‌داد. اما از طریق بازی‌های کلامی و تکنیک‌های گفتاری، به مرور زمان مشکلاتش کاهش یافت. مادر النا که کارمند بانک بود، قبل از سه سالگی به دلیل مشغله کاری نتوانسته بود وقت زیادی برای او بگذارد.

جمع بندی :

در این مقاله به بررسی سوال شما درباره ظاهر و چهره کودکان اوتیسم پرداخته‌ایم. تحقیقات نشان داده‌اند که ممکن است برخی نشانه‌های مشترک در ظاهر این کودکان وجود داشته باشد، مانند شکل خاص بینی، فاصله میان چشم‌ها، حالت لب‌ها، قوس پیشانی و تناسب کلی صورت. هرچند این نشانه‌ها وجود دارند، تشخیص آن‌ها به‌صورت مستقل و توسط غیرمتخصصین دشوار است و این روش به‌تنهایی قابل اتکا نیست.

تشخیص اوتیسم باید بر اساس یک ارزیابی همه‌جانبه از رفتارهای کودک صورت گیرد، که نیازمند مشاهده مداوم کودک در مدت زمان چند ماه و همچنین دریافت هم‌زمان خدمات گفتاردرمانی و کاردرمانی است.

با این حال، اگر سوالی دارید، لطفاً آن را در بخش نظرات بیان کنید تا به شما پاسخ دهیم.

مصطفی قاسمی

آسیب شناس گفتار و زبان ( گفتار درمانگر ) و روانشناس با بیش از ۱۵ سال کار بالینی

کوچ گفتاردرمانگر

مدیر کلینیک های گفتار درمانی باران، بیان و یلدا

مدیر وب سایت توانبخشی و روانشناسی سلام درمانگر

مدرس دوره های آموزش خانواده محور (بشنو و صحبت کن)

مخترع مجموعه نرم افزارهای گفتار درمانی بیان

علائم ظاهری در چهره کودکان اوتیسم چیست؟